quinta-feira, 10 de janeiro de 2013

Debuxo


Estando eu un día no meu momento musical,cadroume de escoitar a canción do grande Serj Tankian titulada "Borders Are",canción que vos recomendo e trata sobre as fronteiras.
Pois ben,unha vez que a rematei de escoitar decidín fixarme na letra...cousa que me fixo reflexionar...
Que son as fronteiras?Pra que serven?Quen as pon?
Demasiadas preguntas sen resposta ou polo menos sen respostas agradables...
Paracen ser unhas linhas que dividen pobos,pobos que cicais estiveron unidos dende tempos lonxanos pero que se poden dividir cunha trazada de bolígrafo sobre un mapa...
Nestes casos pouco importa a opinión da xente que alí habita ou cousas polo esilo...o que de verdade importa é iso que aparece continuamente nas nosas vidas e que mesmo chegan a controlalas...os cartos.
Ás persoas que entran traxeadas e armadas con bolígrafos e lápices pra dividir o mundo non lhes interesa cultura ou irmandade,só se guían polo afán de conseguir cartos e de vivir ben...
Pero isto,por raro que sone no comezo,non é o peor das fronteiras...o maior dano que fan as fronteiras fano grazas ás persoas normais coma ti ou coma min...no momento en que esa linha pintada supera ao sentimento e ao falar do teu corazón.
Acaso que dividan unha terra nun papel fai que esa terra cambie?De verdade hai xente capaz de crelo?
Parece mentira que a estas alturas,algunha xente mire os mapas con todas esas linhas e crea que iso está feito así de forma ntural...que nin se derramou sangue nin inteviron intereses persoais pra debuxar ese cadro,porque iso é o que están a conseguir...que o mundo pareza un debuxo feito por encargo polas persoas que tenhen cartos...polas mesmas persoas que pechan os olhos cando morre xente que quere borrar parte dese cadro ou modificalo...que miran cara outro ladocando lhe ponhen libros de historia diante con referencias culturais ou étnicas de porqué non está ben debuxado...as mesmas persoas que despóis esbozan un sorriso cando lhe quitan as lonas aos carteis que trasladan ao mundo o seu debuxo...
E mentres eles matinan novas cores e novas formas pra súa "obra de arte" eu tenho clara unha cousa...son cidadán do mundo e tenho unha terra que sinto como minha e parte de min...e ningunha linha debuxada en papel molhado vai facer que cambie de parecer.

Sem comentários:

Enviar um comentário