Pequenas Diferenzas

Aqueles que me sigan vía twitter saberán cal é unha das diferencias máis importantes que eu fago con respecto á minha terra:As diferenzas entre os galegos e os nados na Galiza.

Pois ben...seguramente que se lhe preguntas a alguen alheo ao país che dira que esa comparacion é absurda...non pode existir diferenza entre un topónimo e a xente que pertence a él...un erro moi común.

Nacer na Galiza é algo que cumples o mesmo día que naces...é moi fácil nacer na Galiza e mirar por outras terras...falar outras lingoas ou mesmo desprestixiar aos que non o sinten así...é moi doado facer iso...é moi doado nacer na Galiza.

Pero se o miramos dende o outro punto,parece que a cousa cambia...que é ser galego?

Ser galego é sentirte parte dunha terra tan fermosa como pode ser Galiza e defendela.

Ser galego é falar a sua lingoa e fitar cara outro lado cada vez que escoitas "El gallego es de pailanes" ou cousas polo estilo...moi comúns por certo.

Ser galego é que se che escape un sorriso cando ves unha conversa entre velhinhas do país na que ponhen verde á súa companheira que acaba de marchar.

Ser galego é facer caso a todo o que digan eses patróns que fitan cara as obras.

Ser galego e que se che encolha o corazón cada vez que escoitas "Castelao","Celso Emilio" ou "Rosalía" entre outros...parece bonito nonsi?

Parece bonito ser galego...parece bonito e doado ser galeo porque esa é a parte bonita...pero por desgraza non é a única parte que ten...e por desgraza,nos tempos nos que vivimos parece ser que a parte mala é máis grande...porque ademais de todo o dito anteriormente,ser galego é notar unha bagoa na meixela cada vez que abren o telexornal con imaxes da Galiza ardendo.

Ser galego é cabrearte cada vez que ves ese maltrato que sofre a lingoa da Galiza...esa lingoa que ti sentes coma t¨²a.

Ser galego é quedar perplexo ao ver sesultados electoráis que non entendes.

Ser galego é vivir de preto que esas augas azuis nas que ti te banhabas tódolos veráns e coas que moita xente se ganha a vida se tinguiran de negro,mentres aqueles que día a día nos recordaban que a nosa terra pertence a súa,nos deron as costas e nos deixaron sós.

Ser galego é sufrir cada vez que che negan a utilización da túa lingoa en exames oficiais ou outro tipo de documentos.

Ser galego tamén é pasar dias matinando como cambiar esta realidade que tanto te amola.

Pero ser galego,é,sobre todo,a pesares de todas estas contras que o destinho nos puxo no caminho que temos que seguir,a pesares de todos eses asobalhamentos que sufrimos,ser capaz de cada día erguerte e co peito en alto dicir:"Son galego...falo galego...minha terra e Galiza e nada vai cambiar iso".