quinta-feira, 10 de janeiro de 2013

Perdido

Espertas un día e e pregúntaste que fas aquí...
Paras a pensar en todo o que pasa e non entendes porque tanto odio...porque tanto amor por un metal e uns papeis...porque estás ti no medio de todo eso...Esa sensación de non encaixar neste mundo,de que todo o que estás a ver que pasa escápase do teu entendemento e non comprendes porque hai xente que o fai.Pois meu amigo,quero que sepas que tes a mesma sensación que tenho eu cando cada día me ergo e vexo as novas que vou atopando...desaucios,roubos,asasinatos...non logro comprender  como o mundo no que eu vivo puido chegar até este punto...un punto no que se te paras a pensar,é normal que cada día morra unha persoa a mans doutra,un mundo onde é normal que a xente perda o seu trabalho pra non atopar outro,un mundo no que o mero feito de utilizar lingoas diferentes ou ser de relixións diferentes pode acabar en conflicto...párae a pensar en todo isto e daraste conta as cousas ás que chegados a este punto lhes ponhemos o calificativo de "normais".Unha vez que o fagas,inconscientemente ponheraste a pensar en solucións pra cada un destes problemas,pero xa che digo que non vai valer pra nada...A razón é moi simple:Este mundo tolo non quere solucións...calquer forma de melhorar esto ou simplemente buscar un cambio,será considerado "utopía",que pra eles debe ser algo así como:"Esta moi ben,pero non vai funcionar"Medo ao cambio ou medo a perder o poder,ese poder que pode corromper ata a persoa máis inocente parece ser o culpable de que chegaramos ata aquí...un poder capaz de corromper até a persoa máis inocente e cuxa arma máis poderosa son os cartos...uns seres cpaces de convencer a calquera de todo...TODO...capaces de crear un amor cara eles maior que cara outras persoas,cousa que comeza a ser preocupante na minha opinión e desacreditaría ao sistema que o defenda...pero de non ser así,estariamos nunha utopía e como todos sabemos non funcionaría...Eu penso que todo esto da pra pensar moito...pra pensar que o mundo no que vivimos non é nin moito menos perfecto,e que queda moito por melhorar...se vai ser posible ou non non o sei...o único que está claro e que un cambio plural acádase cun conxunto de cambios individuais...Pero o que tenho máis claro despóis de escribir esto,é que non encaixo neste mundo...pero visto o visto,estou orgüioso de non facelo.

Sem comentários:

Enviar um comentário