quarta-feira, 30 de janeiro de 2013

Irmán Daniel

Botemos a vista atrás...metámonos no inetrior da máquina do tempo que temos na cachola e retrocedamos ata o 30 de Maio de 1886.
Ese día é,ou por desgraza,DEBERÍA de ser un día marcado nos calendarios galegos...por que?
Ese día naceu un anaco da Galiza...ese día naceu Alfonso Daniel Rodríguez Castelao.
Nesta entrada do blogue non quero facer unha biografía nin enunciar frases nin esas cousas...limitareime a expresar a minha opinión sobre personaxe tan ilustre.
Digamos que dende o meu punto de vista,todo o que cada día escribo en "Twitter" ou nas oasións nas que o fago por aquí,todo iso venme dende que aló polos remtaes de 4º da ESO comezou a xerminar na minha cachola...pero o abono que axudou a esas ideas a rematar de medrar foi unha persoa...un galego..e como estades a pensar,sí,foi Castelao.
O que antes digo de viaxar no tempo e moi importante pra entender o que estou a dicir...porque moito do mérito do labor de Castelao está impulsado pola época que lhe tocou vivir,que como todos sabemos,non foi a máis axeitada pra esas ideas.
Nembargantes ningún poder ía ser quen a arrincarlhas da cachola e ningunha a persoa capaz de calalo.
E así foi como ata o día de hoxe podemos conservar as ilustracións,"Un ollo de vidro","Retrincos","Cousas","Os vellos non deben namorarse",a fermosa hestoria de "OS dous de sempre" e como non,"Sempre en Galiza"...
Foi con este libro e coa teoría de Risco(tampouco hai que quitarlhe mérito)cando naceu todo no que hoxe en día,a xente coma min se apoia pra buscar respostas e tamén procurar solucións...e ahí é onde cobra importancia a figura de Castelao.
Todos temos claro que queremos a Galiza...pero seriamos quen de convertela en nazón?Seriamos quen de identificala como tal?Sería capaz,unha sociedade que nin se digna a aparecer nun colexio electoral,de facer que Galiza espertara?
Penso que a minha resposta a esa pregunta está clara.
Por se non fora suficiente o dito ata agora,permitídeme facer especial fincapé unha vez máis no detalhe de "Viaxade no tempo"...porque non ten nada que ver a situación de agora coa de antes.
Nós loitamos por que non eliminen o galego da ensinanza...él loitou pra que non desaparecera,ou mesmo pra poder falalo.
Non gosto de entxtenderme moito así que vou pensar en ir pechando esta entrada...e que melhor maneira de facelo que citando unha desas frases que te marcan pra sempre...unha desas frases que mesmo poden sacar unha bágoa...unha frase do Irmán Daniel que di así:"Voltarei cando a Galiza sexa Ceibe"...e nós estarémoste agardando...

2 comentários:

  1. Todo o que escribes é incrible, pero esta entrada realmente estremeceume. Quedeime sen palabras, realmente incrible.

    ResponderEliminar
  2. Olaa! Compráceme avistarte de que nominamos o teu blogue aos Black Wolf Blogger Award. Na nosa páxina tes as instrucións para aceptar a nominación!
    Un saúdo e noraboa!!

    ResponderEliminar